توضیحی کوتاه دربارۀ آیۀ زیبای « إن شاءالله» :

«إن» در ( إن شاء الله) حرف شرط و به معنای «اگر» و فعل «شاء» به معنای

 خواستن و مقدر کردن است.

و ما با نوشتن إن شاء الله، به این صورت می گوییم:

« اگر خداوند مقدر فرمود؛ به خواست خدا . »

و اما، ابراز (انشاءالله) در مواقعی که می خواهیم کاری را انجام دهیم،

معنای ایجاد و خلق از سوی ما را القاء می کند،

 یعنی ( استغفرالله)   ما خداوند را ایجاد کرده ایم.

پس لطفاً توجه کنیم که درست بنویسیم …

خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم فرموده:

وَلا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فَاعِلٌ ذَلِکَ غَداً إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ

وَاذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلْ عَسَى أَن يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدًا .

و در مورد چیزى مگوى که من آن را فردا انجام خواهم داد، مگر آنکه خدا مقرر فرماید.

و چون فراموش كردى پروردگارت را ياد كن،

و بگو اميد كه پروردگارم مرا به راهى روشن تر از اين هدايت كند .

 (سورۀ کهف / 18 – آیات:   24 – 23 )