نور خورشید دارای شعاعهای فراوان و بیشماری است.
خورشید درون انسان كه همان روح الهی است نیز دارای شعاعهایی است.
اگر این رشتههای نورانی نباشد، نوری هم وجود ندارد.
هر كدام از این رشتههای نورانی یكی از نام های خالق متعال است.
اگر نام های خداوند را با آگاهی و توجهی كامل و با عشق به خداوند تكرار كنیم،
و در راه انجام اوامرش از دل و جان بکوشیم،
این خورشید عظیم، فروزان، و جهانتان به لطف خدا روشن شده،
و سپس زندگی خود و دیگر مؤمنان را به نور الهی روشن و نورانی میكنیم …
آمین و ان شاءالله …
.
آن گاه که قطرات ❤ اسماءالهی❤ از ابرهای عشق به خداوند فرو ریزد
و باران توجه به خداوند پدید آید، زمین وجود انسان پاک و شکوفا می شود.
به این ترتیب دانه هایی که خداوند در روح و جان انسان کاشته شکوفا شده و می رویند.
وجود انسان زنده می شود، و حیات انسان شاد و پُر بار می شود،
و بهشت❤ عرفان ❤ عیان می گردد . . .
الله
الرحمن: بخشاینده
الرحیم: مهربان
الملک: پادشاه
القدوس: مقدس
السّلام: پاک و سلامتی بخش عالم
المؤمن: اطمینان دهنده
المهیّمن: نگهدارنده
العزیز: باشکوه
الجبّار: توانگر
المتکبر: بسیار بزرگ
الخالق: آفریننده
البارئ: درست
المصور: نگارگر، صورتگر
الغفار: همیشه بخشاینده
القهار: فروکاهنده
الوهاب: نیک بخشاینده
الرزاق: همیشه روزی دهنده
الفتاح: گشاینده (پیروزکننده)
العلیم: داناترین
القابض: میراننده، بیرون کشنده جانها
الباسط: گستراننده، فراخ کننده روزی
الخافض: پست کننده، خوار کننده
الرافع: (به سوی خود) بالا برنده
المعز: عزیزکننده
المذل: خوارکننده
السمیع: شنواترین
البصیر: بیناترین
الحکم: دادگر
العدل: بینهایت عادل
اللطیف: آنکه بر بندگانش لطف دارد
الخبیر: آگاهترین
الحلیم: بسیار بردبار
العظیم: بیانتها
الغفور: بسیار بخشاینده
الشّکور: بسیار سپاسگزار (پاداش دهنده بزرگ است هر عمل کوچک را)
العلی: بلند مرتبه
الکبیر: بزرگترین
الحفیظ: نگهدارنده
المقیت: خوراک دهنده
الحسیب: شمارنده
الجلیل: بسیار گرانقدر
الکریم: بسیار بخشنده
الرقیب: نگهبان، بیننده و آماده
المجیب: پاسخگو
الواسع: گسترده، پهناور
الحکیم: فرزانه، بسیار خردمند
الودود: دوست
المجید: بسیار لایق ستایش (در ذات و صفات خود عظیم و نسبت به بندگان بسیار با خیر و احسان است)
الباعث: برانگیزنده مردگان
الشهید: بیننده
الحق: راست، درست
الوکیل: عهده دار همه امور بندگان و موجودات
القوی: پرزور
المتین: سخت (و نیز پاینده)
الولی: دوست، یار و نگهبان
الحمید: ستوده
المحصی: شمارنده
المبدئ: نخستین آفریننده
المعید: بازگرداننده، دوباره زنده کننده
المحیی: زندگی بخش، هستی بخش
الممیّت: میراننده، نابود کننده
الحّی: زنده
القّیوم: قائم به ذات (همه-آفرینندهای که کسی او را نیافرید)، پاینده
الواجد: یابنده
الماجد: بزرگوار
الواحد: یکتای بیهمتا
الاحد: یگانه (خدایی جز او نیست)
الصمد: بینیاز
القادر: توانا
المقتدر: تعیین کننده (قضا و قدر)، فراتر
المقدم: فراپیش کشنده
المؤخر: فراپس دارنده، پس گذارنده چیزها و نهنده آنها بجای آنها
الأول: نخستین، اول پدیدارکننده وجود
الأخر: واپسین، آخر فناکننده موجود
الظاهر: آشکار(پدیدار، هویدا)، همیشه پیروز
الباطن: پنهان، همه دربرگیرنده
الوالی: یگانه سرپرستی که همه ولایتها از اوست
المتعالی: خود ستوده
البر: نیکوترین
التوّاب: همیشه توبه پذیر
المنتقم: انتقام گیر
العفو: درگذرنده(آمرزنده)، ناپدیدکننده گناهان
الرؤوف: بسیار دلسوز و مهربان
مالک الملک: فرمانروای جهان
ذوالجلال و الاکرام: دارای شکوه و بخشش
المقسط: یگانۀ عادل
الجامع: گردآورنده
الغنی: توانگر
المغنی: بینیاز کننده، بسنده
المانع: بازدارنده
الضار: آزار دهنده (این صفت تنها در احادیث یافت میشود)
النافع: سودمند
النور: روشنی
الهادی: رهنما
البدیع: سنجش ناپذیر، آفریننده
الباقی: ماندگار و واگردان نشدنی (تغییر ناپذیر)
الوارث: مالک نهایی تمام مخلوقات
الرشید: راهنما، آموزگار و دانای بیخطا
الصبور: شکیبا
.
سُبحانَ اللهِ وَ الحَمدُلِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ وَ اللهُ اَکبَر
و استغفرالله ربی و اتوبه الیه …
پاک و منزه است خداوند، و حمد و ستایش مخصوص اوست و معبودی جز او نیست،
و خداوند بزرگتر از آن است که به وصف آید،و اکنون از هر گناه توبه می کنم،
و بسوی او باز میگردم….
.
هر ذره در این عالم تسبیح کند اورا
تسبیح بکن رب را تا گنج تو بستانی
آرامش اگر خواهی در ذکر خدا بوده
ذکرش بگو هر دم گر خسته و نالانی
در شادی و در غمها
ذکرش بکند غوغا
شادی درون زاید
غم را نبود ماوای …
.
خلاصه ای از تفسیر عرفانی
“نامها یا صفات زیبای پروردگار”(اسماء الحُسنی)
جمع آوری: ” توسن بایرُک ”
ترجمه:”پریچهر فرجادی”
تدوین جدید:”پروین فرجادی”
آخرین دیدگاهها