روز سیزده رجب، میلاد مظهرعلم و شجاعت، وعدالت و سخاوت “علی ا بن ابیطالب (ع)”،
و روز پدر برشما پدران مهربان و فداکار، و همۀ انسان های آزادۀ جهان مبارک و متبرک باد …
درود بر آنان که راهش را درست بپیمایند و به بیراهه نزنند.
.
علی پا به این دنیا گذاشت و قلب عاشقان را محسور کرد و همگان را با انسانی آشنا کرد، که پدر تمامی آفریدگان پروردگارش لقب گرفت …
درود خدا بر علی نمونه و الگوی مسلمان حقیقی
درود خدا بر او، و بر همۀ پیروان راستین راه حق و حیقت …
.
علی (ع) به شهادت سخنرانیها و کلمات قصار و بیانات گرانبهائی که از وی بیادگار مانده درمیان مسلمانان آشناترین فردی است به مقاصد عالی قرآن، که معارف اعتقادی وعملی اسلام را بنحوی که شاید و باید
دریافته است.
او درعفت نفس وزهد وتقوای دینی نظیر و همانندی نداشت، و بعلم و دانش ارزش زیاد می داد،
و به نشر معارف عنابت مخصوصی داشت، و میفرمود: هیچ دردی مانند نادانی نیست.
علی (ع) نخستین مردی که دین مقدس اسلام را صمیمانه پذیرفت و تا پای جان پایمردی نمود.
علی نخستین انسان مسلمان که جان خود را ( در راه خدا) به محمّد و دین محمّد(ص) تقدیم داشت،
وهمه جا فداکارانه از اسلام دفاع کرد.
علی نخستین مسلمانی که گذشت و ایثار را به نهایت درچۀ ممکن به ملت اسلام آموخت.
علی خود مظهر تقوای و فضیلت بود، و تمام مردم را نیز اینچنین می خواست، علی می خواست که همه
به اصول فضیلت و شرف به پیوندند، علی می خواست نور عدل در تمام زوایای جهان پرتو افکند،
همه و هر فردی از حقوق خود بهرمند گردد، علی اصول برادری و برابری را با تمام طبقات مراعات میکرد،
و می خواست تمام مردم جهان اینچنین باشند.
.
علی ملت های مسلمان را چون تن واحدی می دید. او نمی خواست نظم اجتماع بر اختلاف و امتیاز مردم، درحقوق و وظایف استوار باشد، اسلام تمام افراد را از کلیۀ حقوق و مزایای لازم بهره مند نمود، اما در پناه نظم
و قانون، نه اینکه به نام دین، و به نام اسلام، رژیم فئودالی به وجود بیاورند، و یک فرد گروهی را
در استثمار خود درآورد.
اسلام مالکیت شخصی را پذیرفت، ولی تجاوز به حقوق و حدود دیگران را مطرود ساخت .
.
مختصری از توصیه های امام علی (ع) به فرزند جوانش امام حسن مجتبی (ع):
1- پسرم عذر عذر خواهان را بپذیر.
2- با دشمن دوستت رفاقت مکن چرا که این کار دشمنی با دوستت به حساب می آید.
3- هرگز سخن زشت و بیهوده مگو،هرچه برای خود می خواهی برای دیگران نیز بخواه، و هر آنچه برای خویش ناپسند داری برای دیگران نیز ناپسند بدان.
4- مبادا بر مرکب طمع سوار شوی که تورا بر زمین زند.
5- هرگز با کسی که همنشینی با او، دین و اعتقادات مذهبیت را از دستت می گیرد همنشین مشو.
6- دلت را با ادب و فضیلت پاک کن.
7- قدر فرصت را بدان پیش از انکه از دستت برود .
8- حرف هایت همیشه سنجیده و از منابع موثق و مورد اطمینان باشد تا به خواری و شرمندگی دروغ دچار نشوی. 9- در امانت خیانت مکن گر چه به تو خیانت شده باشد .
10- به پیمان ها و قراردادهایت پایبند باش که این از علائم جوانمردی است.
11- در دفاع از حریم خانواده ات کوشا باش.
12-اگر چیزی را با روی خوش از دوستت دریغ داری بهتر از این است که آن چیز را با اخلاق بد و روی ترش به او بدهی.
13- اقوام و خویشان خویش را گرامی دار و آنها را زیر بال و پر خویش گیر .
14- در همه کارها از خدا یاری بخواه و بر او توکل کن که او بهترین و شایسته ترین یاری کنند گان است.
.
مختصری از سخنان گهربار ایشان:
چشمان شما کلید عفاف شما باشند و این کلید اگر به نامحرم واگذارید، گنج عفت خویش را از دست داده اید. هرگز درعمر شبی به کینه وعداوت به سر مبرید، و هیچگاه بد خواه کس مباشید.
به پرهیزکاری و تقوا بگروید و عمر کوتاه خود را با کارهای بزرگ و سودمند، جاویدان دارید.
نیکو بنگرید که دراین دنیا آنچه می باید جست، و ناپایدار کدام است، و بعد نا پایدار را در راه پایدار فدا سازید.
.
بسیج سفر کنید، پیش از آنکه طبل بسیج فرو کوبند، و با کاروان راه افتید تا از رهروان سبک سیر، بازپس نمانید. آنان که آزاده زیسته اند و آزاد مانده اند، دنیا را خانۀ جاوید خویش نشمرده اند، و ابدّیت را از یاد نبرده اند.
الا ای بندگان خدا، آفرینش را با این عظمت و اعتلا کوچک مگیرید، و آفریدگار را دراین خلقت بدیع بی هدف مدانید، شما را به بازیچه نیافریده اند و به اهمال و غفلت نگذاشته اند.
دل از دنیا بردارید، بکار دنیا گزارید، وظیفۀ امروز به فردا میفکنید، و درلذت کنونی ابهام آینده را از چشم خود
به دور مدارید.
.
جوانمرد باشید و فداکاری کنید، عفریت شهوت را با زنجیر اراده در بند کشید.
الا ای بندگان خدا، بهوش باشید و دنیا را جز برای آخرت مخواهید.
از پیغمبر خویش پیروی کنید، چون آن راد مرد، صفات مردی و مردانگی را برخود تمام کرده،
و حق راهنمائی را تا آخرین جزئیاتش ایفا فرموده است.
.
افسانه های قرآن، بس شیرین و شنیدنی است، آن را بشنوید، اما نه بصورت افسانه، که از گوشی فرو رود
و از دیگر گوش فرا شود، آن افسانه ها دنیائی پر ازعبرت وحکمت است، که نیک بختان را دوراندیش
وعاقبت بین می کند.
بدانچه نمیدانید دست مزنید، زیرا نادانان چنین می کنند، وهمین عمل دلیل نادانی ایشان است.
.
از غلو کردن درباره ما بپرهیزید، وما را بندگان پرورش یافته خدا بدانید آنگاه هرچه خواستید درفضیلت ما بگویید.
.
پروردگارا: دلم راروشن و تابناک، قدمهای مرا ثابت و استوارگردان و گردن مراکشیده و راست، دیدگانم را
بینا و پر نور، وبدن مراسالم و قوی نگاهدار تا این همه را درراه کمک بخلق و بهبود حامعه ای که درمیان
آن زندگی میکنم بکاربرم.
آنان که مرا ازحد وجودم فرا تر برند، و درمحبّت خویش افراط روا دارند، و آنان که مرا ازحد وجود من، فروتر
کشند وکار دشمنی را به ناجوانمردی کشانند، هر دو دسته گمراهند.
خدا مرا و شما را از کج رفتاری و نا درستی ایمن و محفوظ دارد.
( آمین یا رب العالمین. اللهُمَّ صّل ِعلی مُحمّدٍ وآلهِ مُحمّد)
.
.
ازاو آموختم چگونه سبکبال زندگی کنم تا هجرتم نیز سبکبال باشد، و این بالهای پرواز قناعت، امید و عشق را خدای ما به ما بخشید… الحمدُلله رب العالمین
.
و اما پدر …
.
.
این وجود نازنین را آیا قدر می شناسیم؟!
همو که با شکوه فداکاریش مهر را معنایی دیگر می بخشد،
و قلبش وسعت بی انتهای صبر و مهربانی است و شانه های پرصلابتش
مأمن مهر و صفا، و چشم های پرفروغش سرچشمه احساس و گذشت است.
پدر مهر کیشی است که با شمع وجودش به محفلمان روشنی می بخشد،
و با حمایت بی نظیرش رنگ غم را از چهره مان می زداید، و تبسمی از شادمانی بر دل هایمان
می نشاند و با دستان پر سخاوتش، چتری سایه گستر ساخته است تا هیچ سختی را حس نکنیم.
او نیز چون مادر به را ستی تندیس همه خوبی هاست.
مهربانی پدر از قله فراتر است، مهربانی مادر از اقیانوس عمیق تر است.
خدایا چگونه ترا سپاس گزاریم برای وجود این فرشتگان مهربان …
.
بزرگ ترین واجب
در قران کریم و روایات اسلامی، درباره نیکی کردن به پدر و مادر سفارش بسیار شده است.
قرآن در وصف حضرت یحیی علیه السلام می فرماید:
« اونسبت به پدر و مادرش نیکوکار بود، و متکبر و عصیان گر نبود». و از زبان حضرت عیسی علیه السلام
حکایت می کند: «مرا نسبت به مادرم نیکوکار گردانید و جبار و شقی قرار نداد».
از این دو آیه برمی آید که هرکس به پدر و مادرش نیکی نکند، سرکش و بدبخت است.
امیرمؤمنان علی علیه السلام نیز می فرمایند: «نیکی کردن به پدر و مادر، بزرگ ترین واجب است.»
.
بوسیدن پدر و مادر
بوسه، پیام محبت است، شعر ناسروده عشق است؛ تبلور بالاترین تکریم است،جلوه عملی عاطفه هاست.
پدر و مادر بی شمارترین بوسه های محبت آمیز را از کودکی نثارمان کردند.
اکنون که نهال وجود ما از آن محبت ها به پا ایستاده است و درخت زندگی آنان رو به فرسودگی نهاده،
باید بهترین محبت ها و بی شائبه ترین عواطف را نثارشان کنیم. بوسیدن ابزار این مهر ورزیدن است.
امیر مؤمنان علیه السلام فرمودند: بوسیدن پدر و مادر عبادت است.
.
نگاه محبت آمیز
« نگاه» مقوله شگفتی است. هر نگاه پیامی دارد از این رو در فرهنگ اسلامی برخی از نگاه ها معصیت است،
و برخی عبادت. در روایت آمده است: « نگاه مهرآمیز فرزند به پدر و مادر، عبادت است».
.
.
پدرم اسطورۀ جوانمردی و ایثار بود
او برایم هم مادر بود و هم پدر …
همواره یادش را گرامی میدارم و مهرش را اجر می نهم …
روحش شاد و یادش ماندگار ….
خوشا آنان که زمان بیشتری از داشتن پدر و مادر این فرشتگان پاک خدا بر روی زمین بهره مندند.
قدرشان را بدانیم و در زمان پیری یار و یاورشان باشیم …
.
کاش به احترام آنکه مادران و پدرانمان در بحرانی ترین لحظه ها همراه ما بودند در بحرانی ترین لحظه های زندگی، تنهایشایشان نگذاریم.
.
توجه به مادر و پدر و چگونگی رفتار با آنها یکی از مسائلی است که در نزد خداوند بسیار اهمیت دارد،
و به همین علت، آیات مختلفی از قرآن کریم به این موضوع اختصاص یافته است.
بحث چگونگی رفتار با والدین، جوانب مختلفی دارد. جنبه حقوقی و اقتصادی، چگونگی برخورد عمومی
با پدر و مادر ، میزان تبعیت لازم از آنها و همه بخشی از ابعاد مختلف آن بشمار می آیند .
حتی جالب است بدانیم که خداوند رفتار ما در سنین جوانی و میانسالی و پیری در قبال پدر و مادر را
تبیین فرموده .
خداوند والا آیات متعددی در اینباره نازل فرموده، از آنجمله :
پروردگارت مقرر داشته است كه جز او را نپرستيد و به پدر و مادر نيكى كنيد، چنانچه يكى يا هر دوى آنها
نزد تو به پيرى رسيدند كلمه اى رنجش آور به آنها نگو و به سرشان فرياد نزن و با اكرام با آنها سخن بگو،
و با آنها خاكسارى و مهربانى كن و بگو:
« پروردگارا همانگونه كه آنها مرا در كودكى پرورش دادند تو نيز آنها را مشمول رحمت خود قرار بده.»
سورۀ اسراء/ آیات 23 – 24
.
و در چهار سوره از قرآن مجید، نیکى به والدین، بلافاصله بعد از مسأله توحید قرار گرفته،
این هم ردیف بودن دو مسأله، بیانگر این است که: اسلام تا چه حدّ براى پدر و مادر احترام قائل است.
در سوره «بقره» آیه 83 مى خوانیم: «جز خدارا نپرستید و به والدین احسان کنید.»
آیه 36: «جز خدارا نپرستید و به پدر و مادراحسان کنید.»
و در سوره «انعام» آیه 151 مى فرماید: «جز خدارا نپرستید و به پدر و مادراحسان کنید.»
و در سوره «اسراء» آیه 23 نیز، این دو را قرین با هم مى بینیم:
«جز خدا را نپرشتد و به پدر و مادر احسان کنید.»
.
اهمیت این موضوع تا آن پایه است که هم قرآن و هم روایات صریحاً توصیه مى کنند:
حتى اگر پدر و مادر کافر باشند رعایت احترامشان لازم است. در سوره «لقمان» آیه 15 مى خوانیم:
«اگر آنها به تو اصرار کنند که مشرک شوى، اطاعتشان مکن، ولى در زندگى دنیا به نیکى با آنها معاشرت نما!»
.
و نیز در سورۀ نساء فرماید:
و خدا را بپرستيد و چيزى را با او شريك مگردانيد و به پدر و مادر احسان كنيد و در باره خويشاوندان و يتيمان
و مستمندان و همسايه خويش و همسايه بيگانه و همنشين و در راهمانده و بردگان
( کسانی که ادارۀ اموره آنها بعهدۀ ماست) خود نيكى كنيد. كه خدا كسى را كه متكبر و فخرفروش است
دوست نمىدارد (۳۶)
بدرستی که خدا راستگوی والامقام است …
آخرین دیدگاه‌ها