بسم الله الرّحمن الرُحیم

گفتم: خسته‌ام… گفتی: از رحمت خدا نا امید نشید(زمر/53

گفتم: هیشکی نمی‌دونه تو دلم چی می‌گذره… گفتی: خدا حائل هست بین انسان و قلبش! (انفال/24

گفتم: غیر از تو کسی رو ندارم… گفتی: من از رگ گردن به انسان نزدیکترم (ق/16

گفتم: ولی انگار اصلا منو فراموش کردی! گفتی:: منو یاد کنید تا یاد شما باشم (بقره/152

.

گفتم: تا کی باید صبر کرد؟ گفتی: تو چه می‌دونی! شاید موعدش نزدیک باشه (احزاب/63

گفتم: تو بزرگی و نزدیکت برای منِ کوچیک خیلی دوره! تا اون موقع چیکار کنم؟ گفتی: کارایی که بهت گفتم انجام بده و صبر کن تا خدا خودش حکم کنه (یونس/109

گفتم: خیلی خونسردی! تو خدایی و صبور! من بنده‌ات هستم و ظرف صبرم کوچیک… یه اشاره‌ کنی تمومه!

.

گفتی: شاید چیزی که تو دوست داری، به صلاحت نباشه (بقره/216

گفتم: من یک بندۀ کوچک و ضعیف هستم. خدا نسبت به همه‌ی مردم – نسبت به همه – مهربونه (بقره/143

گفتم: دلم گرفته… گفتی: به فضل و رحمت خدا شاد باش (یونس/58

گفتم: پس بتو توکل می کنم… گفتی توکل کنندگان رو دوست داره (آل عمران/159

.

گفتم: خدای خوبم متشکرم! ولی این بار، انگار گفتی: حواست رو خوب جمع کن! یادت باشه که بعضی از مردم خدا رو فقط به زبون عبادت می‌کنن. اگه خیری بهشون برسه، امن و آرامش پیدا می‌کنن و اگه بلایی سرشون بیاد تا امتحان شن، رو گردون میشن. اینها خودشون توی دنیا و آخرت ضرر می‌کنن، اون هم ضرر غیر قابل جبران (حج/11

گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌کنم. گفتی: من نزدیکم (بقره/۱۸۶

.

گفتم: تو همیشه نزدیکی؛ من دورم… کاش می‌شد بهت نزدیک شم . گفتی: هر صبح وعصر، پروردگارت رو پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد کن (اعراف/۲۰۵).

.

گفتم: این هم توفیق می‌خواد! گفتی:: آیا دوست ندارید خدا ببخشدتون؟! (نور/۲۲)

گفتم: معلومه که دوست دارم منو ببخش گفتی:: پس از خدا بخوهین ببخشدتون، و بعد توبه کنید (هود/۹۰)

گفتم: با این همه گناه… آخه چیکار می‌تونم بکنم؟ گفتی: مگه نمی‌دونید خداست که توبه رو از بنده‌هاش قبول می‌کنه؟! (توبه/۱۰۴)

گفتم: دیگه روی توبه ندارم. گفتی: (ولی) خدا عزیزه و دانا، او آمرزنده‌ی گناه هست و پذیرنده‌ی توبه (غافر/۲-۳)

.

گفتم: با این همه گناه، برای کدوم گناهم توبه کنم؟ گفتی: خدا همه‌ی گناه‌ها رو می‌بخشه (زمر/۵۳)

گفتم: یعنی بازم بیام؟ بازم منو می‌بخشی؟ گفتی: به جز خدا کیه که گناهان رو ببخشه؟ ( آل عمران/۱۳۵)

گفتم: نمی‌دونم چرا همیشه درمقابل این کلامت کم میارم! آتیشم می‌زنه؛ ذوبم می‌کنه؛ عاشق می‌شم! … توبه می‌کنم.

گفتی: خدا هم توبه‌ کننده‌ها و هم اونایی که پاک هستند رو دوست داره (بقره/۲۲۲)

.

ناخواسته گفتم: خدای من پروردگار من جز تو کسی رو ندارم. گفتی: خدا برای بنده‌اش کافی نیست؟ (زمر/۳۶)

گفتم: در برابر این همه مهربونیت چیکار می‌تونم بکنم؟ گفتی: ای مؤمنین! خدا رو زیاد یاد کنید و صبح و شب تسبیحش کنید،

او کسی هست که خودش و فرشته‌هاش بر شما درود و رحمت می‌فرستن تا شما رو از تاریکی‌ها به سوی روشنایی ببرن. خدا نسبت به مؤمنین مهربونه (احزاب/۴۱- ۴۳)

منبع قرآن کریم