پروردگارا، امیدمان همواره به بخشش توست و دیدگان آرزومندیمان به سرانگشتان درخشان مهربانی تو دوخته شده است.
می دانیم که گناه، ما را از تو دور می سازد و رشته امیدواری را می بُرد، ولی به جبروت و بزرگیت سوگند،
هرگز به انگیزه دور شدن از تو، انگیخته بر گناه نشده ایم.
تو برترین نعمت خود، که امیدواری به بخشش است را ارزانی مان داشته ای، و از همین روست که هر گاه در بیکرانگی بخشایش و مهربانی تو می اندیشیم،
آزمندی در آن می ورزیم و از طمع لطف تو به اشتباه می افتیم. ای امیدوار کننده بندگان ناچیز و ای بزرگِ ذرّه نواز،
به امیدی که ارزانی مان داشته ای تو را می ستائیم و به بخشایشت امیدواریم.
.
می مانم
می ایستم
و تا آخرین لحظه های تاریکی
امید را فریاد میزنم …
رو به سوی خالقم میکنم و تمام امیدم را به پای او میریزم
این حقیقت من است …
جهانیان بدانید هرکس حقیقتاً با خداست شکست ناپذیر است.
زیرا خدای ما شکست ناپذیر است.
. . .
زندگی هیچ گاه به بن بست نمیرسد.
کافیست چشم باز کنیم و راههای گشودۀ بیشماری را فرا روی خود ببینیم.
خدا که باشد،
هرمعجزه ای ممکن میگردد .
مسیحا برزگر
. . .
بیاد داشته باشیم، هیچ وقت نگوئیم که به آخر خط رسیده ایم، همیشه به یاد بیاوریم معلم دبستانمان را که آخر هرخط می گفت: نقطه سر خط !!!
پس با توکل بخدا … نقطه سر خط …..
. . .
امید شفا دهندۀ بزرگیه:
امید شفا دهندۀ بزرگیه هم شفا میده، و هم ما رو از خیلی از مرضها که یکیش افسردگیه حفاظت میکنه و صبر لازم رو بما میده،
تا به آغوش گرم موفقیت برسیم …
برای همین گفته شده: نا امیدی از لطف پروردگار از همۀ گناهان بزرگتراست.ن تیجۀ نا امیدی غم و اندوه …
.
امید شفا دهندۀ بزرگیست، هم شفا میدهد و هم ما رو از خیلی از مرضها که یکیش افسردگیست حفاظت میکند و صبر لازم رو بما میدهد،
تا به آغوش گرم موفقیت برسیم…
و انسانی که در راه خدا با نهایت سعی در راه زندگی با مواجه شدن با مشکلات صبر می کند، صبور و حلیم میشود، که این صفات برای مؤمن درجۀ بالائیست،
و نیازهای هر دو دنیایش با آن رفع میشود. خداوند دوستدار انسانهای صبور و صالح و نیکوکار است .
انسان با تقوا همان فرد صبور است، و او كسى است که اگر به آرزوهائى كه جسم و نفسش می خواهند، اما به دلایلی هنوز نتوانسته به آنها برسد،
افسرده و نا امید نمی شود، به دعا و کوشش خود ادامه میدهد، و درسختی ها از صبر و نماز و بندگی خدا کمک گرفته،
افکار منفی را از خود دور کرده و با امید به بخشش و لطف و مهربانی خدا در بندگی او می کوشد.
خداوند چنانکه میدانید بما خبر داده که بی شک همۀ ما به کمبود روزی، مریضی و سختی در همۀ امور آزمایش میشویم، و سپس فرموده:
مژده بده به آنها که هرگاه با این مسائل روبرو میشوند، میگویند:
«انا لله و انا علیه راحعون.»
ما از خدائیم و به سوی او باز میگردیم .
یعنی بیاد میاوریم که از سوی خدا آمده و از خدائیم و بسوی او باز میگردیم. در این دنیا همه چیز موقتی و مجازی است، و این چند روز دنیا قرار نیست بهشت باشد.
اما با افکار مثبت و انجام امر و نهی های خداوند، فرد مؤمن در اوج مشکلات هم، از توجه و توکل و اطمینان و عشقش بخدا کاسته نمی گردد…
وقتی درسختی ها نترسیدیم و بکوشش ادامه دادیم، بی شک خدا مارا کمک خواهد کرد. بیاری او اطمینان داشته باشیم .
مثل کودکی نباشیم که امروز بذر درختی مبکارد و فردا در بدنبال میوه اش میگردد. چارۀ کار درصبر است دوست من صبر و ادامه دادن بکوشش با توکل
و افکار مثبت و سازنده.
امام علی(ع) هم فرموده اند: اندوه هائی که بتو رو آورد با اندیشه های نیک باوری و صبوری از خود دور کن.
درضمن ما تصویر بزرگتر را نمی بینیم، و خدا با دید نا محدود خود به خیر و صلاح ما آشنا تر است. او میفرماید:
«ای بسا چیزی را دوست نمیداری که خیر و صلاح تو در آنست . و ای بسا چیزی را دوست داری که شر و فساد تو درآن که شر و فساد تو درآن است،
و خدا میداند و تو نمی دانی.»
پس صبر، نماز، دعا و کوشش عملی در راه رسیدن به مقصود، و مهم تر از همه مبارزه با افکار منفی و مخرب و جایگزین کردن آنها با افکار مثبت،
و امید بخش و انتظار کمک و یاری خدوند مهربان و چاره ساز …
در ضمن امید برای گشایش، ثواب بزرگی با خود بهمراه دارد. اینست راه چارۀ مردم رستگار…
و همیشه بیاد بیاوریم که پیش از سحر تاریک است، اما تا کنون نشده سپیدۀ صبح نزند. بخداوند سحر اطمینان کن…
و البته گاهی این مراحل برای ساختن شخصیت افراد بسیار مفید واقع میشود، و خداوند بموقع درست حتی از راهی که ما اصلاً بفکرمان هم نمیرسد،
کمک و یاری خود را میرساند،
و بار یادمان باشد وعده های خدا حق و حقیقت است، ترسهای منفی، ایمان وارونه است. یعنی بجای خیر، به شر ایمان داریم ،
و این میتواند زندگی ما را تباه کند.
پس در تقوا و حفظ وظایف بندگی بکوشیم و بدانیم که خدا یاری دهندۀ مؤمنان، دلگشا و رهنمای ایشان است…
.
قبل از هرچیز باور کنیم که درون مشکلات نیز امکانت زیادی نهفته است، که اگر هوشمندانه با آنها موجه شویم، و اجازه ندهیم ترسهای خیالی بر ما حاکم شوند.
بی شک میتوانیم از امکانات تازه به بهترین نحو استفاده کنیم. چنانکه گفته شده:
« خدا گر ز رحمت ببندد دری، ز حکمت کشاید در دیگری .»
.
– آماده شدن برای مواجهه با مشکلات :
شما می توانید از طریق حرف زدن با خود به شیوه ای که کنترل و تسلط شما بر اوضاع افزایش دهد، خودتان را برای مبارزه با مشکلات آماده کنید.
ابتدا فکر کنید که چگونه باید با موقعیت مقابله کنید،همچنین برای استفاده از سیستمهای حمایتی خود، روشهای موثری را انتخاب کنید و از بزرگ جلوه دادن مسائل
و ناراحتیها ،قبل از وقوع آنها بپرهیزید . با تذکر جملات تقویت کننده به خود اطمینان دهید تا آمادگی واقعی داشته باشید .
.
نمونه جملات :
– نشستن و غصه خوردن درباره مشکل هیچ دردی را درمان نمی کند .
– با استفاده از مهارتهای حل مسئله ، خودم نقشه مناسبی را آماده می کنم .
– تجربه خوبی برایم خواهد بود و خودم را ناراحت نمی کنم .
– احتمالاً مشکل جدی است ، اما به هر حال از عهده اش بر می آیم .
شما می توانید در ذهنتان ، نتیجه خوشایند و مثبت مقابله خود را مجسم کنید و اگر هنگام مرور ذهنی موقعیت استرس زا، احساس اضطراب یا خشم کردید،
از مهارتهای آرام سازی استفاده کنید.
.
* فرمایش قرآن در آماده شدن برای مشکلات : با توجه به اینکه خداوند بر هر چیزی تواناست «إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ» بقره/ 20
اگر به او تکیه کنیم و متوسل شویم بیشترین انرژی را به ما خواهد داد. و متوکلان بخدا توکل می کنند.« و علی الله فلیتوکل المؤمنون »
و با یاد آوری و تکرار تقویت کننده هایی مثل :
افوض امری الیالله انالله بصير بالعباد. مؤمن/ 44
من کار خود را بخدا واگذار کردم، که او به بندگانش بیناست.
حَسبِىَ اللَّهُ لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ عَلَيهِ تَوَكَّلتُ وَهُوَ رَبُّ العَرشِ العَظيمِ… توبه/ 129
«خداوند مرا كفايت مىكند، هيچ معبودى جز او نيست، بر او توكل كردم، و او ست پروردگار عرش عظیم!»
اگر خدا شما را یاری کند هیچ کس بر شما پیروز نخواهد شد، و اگر دست از یاری شما بردارد، کیست که بعد از او شما را یاری کند،
و مؤمنان فقط باید برخدا توکل کنند. آل عمران/ 160 – 195
بدرستی که خدا راستگوی والامقام است .
پس در اینصورت کاملاً با روحیه ای مقاوم و مطمئن آمادگی پذیرش و حل هر مشکلی پیدا خواهیم کرد، البته وقتی به مفهوم واقعی توکل که استفاده از وسیله
و تکیه بر خالق باشد،عمل کنیم .
.
۲- مواجه شدن با مشکلات :
* یاد بگیریم به شیوه زیر با خود در مورد مشکلات حرف بزنیم:
– من یک مقابله کننده هستم و می دانم که می توانم از عهده این موقعیت برآیم .
– طبق نقشه خود عمل می کنم ، نمی گذارم افکار منفی حواسم را پرت کنند.
– باید آرام باشم و توجهم را بر کاری که باید انجام دهم متمرکز کنم .
.
* روشنگریهای قرآن : تنها به ذکر نام الله دلها آرامش می گیرد. « أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ »(۲۸- الرعد)
من می دانم تنها منبع آرامش ، یاد آوری، توجه و توکل به اوست . الان موقع استفاده از این سرچشمه نور است .
من مطمئنم که خدا مرا رها نخواهد کرد چرا که خودش به من وعده داده « إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ »(۷- محمد)
خدایا من تحفه ناچیزم را در طبق اخلاص گذاشتم و تقدیم شما بهترین یار و یاورم نمودم ، در این مشکل و بحران خودت به فریادم برس
و من فقط ترا به عنوان قدرتمندترین یاری گر می شناسم و قبول دارم .
« ایک نعببُدُ و إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ »( ۵-الفاتحة ) خدایا تنها ترا میپرستم و تنها از تو کمک می جویم …
نا گفته نماند که خواندن با تمرکز سورۀ فاتحه، و تدبر در معنی آن، خود رهگشای بزرگیست، و ان شاءالله یاری نزدیک خداوند را نصیبمان می کند.
.
۳- تامل در تجربه های کسب شده :
وقتی مشکلی را از سر راه برداشتید برای مدتی درباره آنچه راکه از آن آموختید ، تأمل کنید . بهتر است به اشتباهات خود پی ببرید و از خود بپرسید
که چطور می توانید از آن کمال استفاده را داشته باشید ؟ ولی زیاد خرده نگیرید .
ما باید خود را به عنوان موجودی جایز الخطا که پیوسته درحال یادگیری چیزهای جدید است بپذیریم .
با این حال لازم است به نکات مثبت خود نیز توجه کنیم . اغلب افراد بدون در نظر گرفتن موفقیتهای خود، فقط به جنبه های منفی عملکردشان توجه می کنند .
با ارج نهادن به مثبتها و تصحیح خطاها ، می توانیم تجربیات خود را شکل دهیم . جملات زیر را با خود باز گو کنید :
– آنقدرها هم که فکر می کردم بد نبود .
– عملکردم نسبتاً خوب بود می توانم در نوبت های بعدی بهتر عمل کنم .
– در هر سختی آسانیست ، و من می توانم یاد بگیرم با آنها مقابله کنم .
– مشکلات زندگی فرصتی است تا مهارتهای خود را بکار گیرم .
با کمی تامل در می یابیم که در امتحان بندگی و پستی و بلندیهای زندگی ، افرادی موفق ترند که از راهکارهای مهم امتحان گیرنده، (خداوند ) بیشتر استفاده کنند،
و در فراز و نشیب حیات آنها را سر لوحه خویش قرار دهند . عمل نمایند و اطمینان و اعتماد کامل به کار ساز بودن آن در خوشبختی دو جهان را داشته باشند .
در بحث مربوطه حدیث رسول الله (ص) چراغ پر فروغی است « لایلدغ المؤمن فی جحر واحد مرتین »( بخاری – مسلم )
مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود .
یعنی مومن از تجربیات خود استفاده صحیح می کند و شکست را پلۀ ترقی می داند .
و همچنین در بحث توبه، گذشته نادرست و اشتباه خود را با عملکرد جدید جبران می کند، و دیگر جایی برای غصه و افسوس نمی گذارد،
و ترسی از آینده ندارد .
چون طبق معیار های تبیین شده حرکت می کند و بهترین یاری دهند ه به همراه دارد . « وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ » ( ۶۲- البقرة)
با استفاده از سایت تابش: www.tabesh
.
.
آیات امید بخش قرآن کریم :
آری کسیکه ازهرجهت تسلیم خدا و نیکوکار گشت، مسلم اَجرش نزد خدا بزرگ خواهد بود، و او را هیچ حزن و اندوهی در د نیا و آخرت نخواهد بود.
( ۲ ۱۱: ۲ )
پاداش ایمان آوردگان، یهودیان، نصاری، صابئان و آنان که به خدا و روز قیامت ایمان آورده اند، و عمل صالح انجام داده اند،
نزد پروردگارشان محفوظ است: نه ترسی دارند و نه اندوهی. ( ۲ ۶ : ۲ )
آرى هر كس به عهد خود وفا كند و با تقوا باشد، خدا متقين را دوست دارد. ( ۷۶ : ۳)
.
هرکس برای خدا تقوا پیشه کند، خداوند راه نجاتی پیش پای او می گذارد، و اورا ازجائی که گمان ندارد روزی می رساند،
هرکس به خدا توکل کند، خدا اورا کافی است، خداوند در انجام فرمان خود پایدار است، و برای هر چیز اندازه ای قرار داده است. ( ۳- ۲: ۵ ۶ )
.
آگاه باش که دوستان خدا نه ترسی دارند و نه غمگین می شوند. برای مؤمنان با تقوا در زندگی دنیا و آخرت خبر مسرت بخشی است،
سخنان خدا تغییر نا پذیر است، و آن رستگاری بزرگی است. (۴ ۶- ۲ ۶ : ۰ ۱)
و ما پیامبران را جز برای هشدار نفرستادیم، آنانكه ايمان آوردند و نيكوكارى پيشه كردند، نه ترسى دارند و نه غمگين ميشوند. (۴۸: ۶)
.
به سبب اعمال مردم در برّ و بحر فساد آشکار شد، تا جزای بخشی از اعمالی را که انجام داده اند به آنها بچشاند، باشد که بازگردند. (۱ ۴ :۰ ۳)
اگر خدا شما را یاری کند، هیچ کس برشما پیروز نخواهد شد، و اگر دست از یاری شما بردارد، کیست که بعد از او شما را یاری کند،
و مؤمنان فقط باید برخدا توکل کنند.” آیۀ: (۶۰ ۱: ۳ )
بگو برای من خدا کافی است، که توکل کنندگان بر او توکل میکنند. (۳۸: ۳۹)
.
آنانكه ايمان آوردند و نيكوكارى پيشه كردند، نه ترسى دارند و نه غمگين ميشوند. (۴۸: ۶ )
ای مؤمنان، خدا را اطاعت کنید و مطیع رسول او باشید و اعمالتان را باطل نکنید. ( ۳۳ – ۲ ۳: ۷ ۴ )
و بالاخره فرموده:” آری کسیکه ازهرجهت تسلیم خدا و نیکوکار گشت، مسلم اَجرش نزد خدا بزرگ خواهد بود،
و او را هیچ حزن و اندوهی در دنیا و آخرت نخواهد بود. ( ۱۱: ۲)
بقرآن برگردیم و علاج دل گرفتگیها را از خدا بخواهیم… شاد و پر امید باشید.
.
قرآن کریم، ناامیدی از رحمت الهی را گمراهی می داند و می فرماید:
«چه کسی ـ جز گمراهان ـ از رحمت پروردگارش نومید می شود؟» (سورۀ مبارکۀ حجر. آیۀ شریفۀ: 56)
همچنین در آیه 87 سوره یوسف، نومیدی از رحمت خداوند را فقط شایسته کافران می داند و می فرماید:
«همانا جز گروه کافران، کسی از رحمت خدا ناامید نمی شود».
و بدرستی که خدا راسگوی والامقام است …
.
حسن ظن … بخدا بد بین نباشیم:
در حدیثى از امام على بن موسى الرضا(علیه السلام) مى خوانیم که فرمود:
«وَ اَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللّهِ فَاِنَّ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ یَقُولُ: اَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِى الْمُؤمِنِ بى اِنْ خَیْراً فَخَیْراً وَ اِنْ شَرّاً فَشَرّاً.
نسبت به خداوند حسن ظن داشته باش، چرا که خداوند متعال مى فرماید:
من در نزد گمان بنده مؤمن خویشم (و با آن همراهم) اگر گمان خیر داشته باشد به نیکى با او عمل مى کنم و اگر گمان بدى داشته باشد به بدى».
شبیه همین معنى به صورت جامع ترى از پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) نقل شده است که فرمود:
«وَالَّذِى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ لایَحْسُنُ ظَنُّ عَبْد مُؤمِن بِاللّهِ اِلاّ کانَ اللّهُ عِنْدَ ظَنَّ عَبْدِهِ الْمُؤمِنِ لاِنَّ اللّهَ کَرِیْمٌ بِیَدِهِ الْخَیْراتُ
یَسْتَحْیِى اَنْ یَکُونَ عَبْدُهُ الْمُؤمِنُ قَدْ اَحْسَنَ بِهِ الظَّنِّ ثُمَّ یُخْلِفُ ظَنَّهُ وَ رَجائَهُ فَاَحْسِنُوا بِاللّهِ الظَّنَّ وَ ارْغَبُوا اِلَیْهِ.
قسم به خدایى که معبودى جز او نیست هرگاه بنده مؤمنى حسن ظن به خدا داشته باشد خدا نزد گمان بنده مؤمن خویش است
زیرا خداوند کریم است وتمام نیکى ها به دست او است، حیا مى کند از این که بنده مؤمنش حسن ظن به او داشته باشد،
سپس او گمان و امید او را ناکام کند، بنابراین حسن ظن به خدا داشته باشید و به سوى او رغبت کنید».
در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) در تفسیر حسن ظن باللّه مى خوانیم:
«حُسْنُ الظَّنِّ بِاللّهِ اَنْ لاتَرْجُوَا اِلاّ اللّهَ وَ لاتَخافَ اِلاّ ذَنْبَهُ.
حسن ظن به خداوند این است که تنها به خدا امید داشته باشى و جز از گناهت نترسى».
.
ناامیدی، گناهی بزرگ
علت آنکه پس از شرک به خداوند، ناامیدی از رحمتش، مهم ترین گناه به شمار می رود، آثار و پی آمدهای خطرناکی است که در پی دارد.
دلیل اصلی ناامیدی از رحمت پروردگار، بی اعتقادی به قدرت و رحمت خداوند است. از این روست که خداوند، ناامیدی را از صفات کافران می داند.
یکی از آفات ناامیدی، بسته شدن راه توبه است؛ زیرا شخص ناامید تمام درها را به روی خود بسته می بیند و امیدی به آمرزش و مغفرت الهی ندارد تا توبه کند.
اثر خطرناک دیگری که ناامیدی به بار می آورد، افسردگی و دل مردگی روز افزون است، که تولی امراض ر.حی و جسمی فراوان کرده،
و انسان را میتواند بمرحلۀ جنون کشانده، موجبات هلاکت او، و ای بسا نزدیکانش را فراهم نماید.
و از مخربترین آثار آن، ارتکاب بیشتر گناه است. از آن جا که وی، به توبه و بازگشت امیدی ندارد، با خود می اندیشد:
من که به خاطر گناهانم عذاب خواهم شد، پس چرا از دیگر لذت ها محروم بمانم و به قول معروف، آب که از سر گذشت چه یک نی چه صد نی.
ازاین رو، به راحتی گناه می کند و خیلی سریع به پرتگاه هلاکت می افتد. تا جائی که امکان رستگاری دنیا و آخرت را از دست میدهد.
پس باید دانست که در نظام آفرینش، برای اهل تقوا جایی برای ناامیدی وجود ندارد.
آخرین دیدگاه‌ها