دوست و همنشین

«هو الحق»

اللــــــــه اللــــــــه اللــــــــه

.

.

نیست مرا دوست تر از دوست

دوست …
اوست مرا دوست …

مرا دوست اوست…

با بندگیش تفسیر می شوم

و با دوستیش تعریف ….

.

درود برکسانی که :

برای خشنودی خدا زندگی می کنند، نفس می کشند،
راه میروند، حرف میزنند و سکوت می کنند
و مهر می پراکنند ….
از پاکیشان دوستی آغاز میشود، از صداقتشان دوستی ادامه میابد،
و از وفایشان دوستی پایانى ندارد، و خدا دوستدار ایشان است.
دوستان عزیزی که در سخت ترین لحظات زندگی مانند لطافت بهار، زیبایی گل، بوی شکوفه ها و عطر آشنای دوستی همیشه همراه ما هستند …

.

دربارۀ دوست و همنشین

دوستی چنین تعریف شده است: «دوستی یعنی همنشینی، معاشرت و گفتگوی انسان با افرادی كه به آنها علاقه و محبت دارد، زیرا با غیر دوست معمولاً كسی قصد معاشرت ندارد.

این دوستی و ارادت و محبت ، یا لِذاته است (یعنی به خودی خود مطلوب است ) و یا مجازی و واسطه ای است كه انسان به وسیله آن به دوست حقیقی برسد.»

بنا براین دوستی ها ممكن است براساس منافع مادی وخواهش های نفسانی و اغراض و احساسات باشد و یا بر اساس یك انگیزه صحیح.

با استفاده از آنچه گذشت، دوستی صحیح بر اساس معیارهای دینی این چنین تعریف می شود :

محبت، علاقه، ارتباط روحی، حسن معاشرت و گفتگو میان دو فرد و یا بین افراد جامعه با ملاك صحیح و انگیزه های الهی ، به طوری كه دوستان بر اساس آن

بتوانند نیازهای فردی و اجتماعی و احتیاجات دنیوی و اخروی خود را تأمین كنند. دوستی حقیقی این نوع از دوستی مخصوص اولیاء و مؤمنان واقعی است.

كه تمام ارادت و انس و محبت خود را نسبت به خداوند تبارك و تعالی و دوستداران او صرف نموده اند.

آری اینان نخبگان عالم و كسانی هستند كه از غیر دوست رسته ، و به دوست پیوسته اند و آنچنان لذت این دوستی را چشیده اند كه حاضر نیستند دنیا

و آنچه در آن است را با لحظه ای انس و محبت و مناجات با خدای تعالی و ارادت به انبیاء و اولیای او عوض کنند…

” والّذینَ آمَنوُا أَشَدُّ حُبًّا لِلّه”( سوره بقره آیه 165 )

آنان كه ایمان دارند بیشترین محبت و عشقشان به خداست .

.

دوستی مجازی

برپایه آنچه تا بدین جا درتعریف دوستی گفته شد روشن می شود كه هرعلاقه و محبتی كه انسان به غیرازخداوند تبارك و تعالی و اولیای حق علیهم السلام دارد، دوستی مجازی است.

حال اگر این دوستی برخاسته از خواهش های نفسانی و شر و فساد باشد، رهزن آدمی است و انسان را به منجلاب فساد می كشد و اصولاً چنین دوستی هایی ناپایدار

خواهد بود. اما اگر این دوستی، دارای معیار صحیح بوده و از انگیزه الهی و فطرت انسانی نشأت گرفته باشد، ضمن آنكه پایدار می ماند، سرانجام انسان را به سعادت رهنمون خواهد شد.

.

دوست تو نشانگر شخصیت توست که با آن شناخته میشوی، بالی برای صعود برگزین، نه پرتگاهی برای سقوط .

امام علی (ع) فرموده اند : « تباهی و فساد اخلاق انسان ، به سبب همنشینی با مردم گمراه و بی دین است، و اصلاح اخلاق انسان در معاشرت و دوستی با نیکان و صالحان می باشد .

طرائف الحکم جلد 1 صفحۀ 342

.

و امام جواد(ع) فرمودند: «برای انجام هر کاری ابتدا باید به این نکته توجه نمائی که آیا خدا از این کار راضی است یا نه؟ سپس باید رضایت مردم را از آن کار در نظر بگبری.

روضه بحار ج2ص

.

دوست آنست که گیرد دست دوست، در پریشانحالی و درماندگی … و فقط دوستداران خدا از چنین خصیصه ای برخورداند، که برای خشنودی خدا و بدون چشم داشت نیکی می کنند. ان شاءالله از آنان باشیم … آمین

.

وگرنه! این دغل دوستان که می بینی مگسانند دور شیرینی …

و اما عزیزانم، به دلیل نقش موثر و سازنده ای که همنشین در رفتار و گفتار فرد دارد ، امام سجاد (ع ) ، او را صاحب حق دانسته و فرموده اند:

«حق همنشین این است که با او برخوردی ملایم داشته باشی و با خوبی او را بپذیری و خوشامد بگویی، در گفتگو با او با انصاف رفتار کنی و یکباره از او روی برنگردانی . »

.

البته هر انسانی ممكن است دچار خطا و اشتباه شود، همنشین و دوست نیز از این مسئله درامان نیست .

از نگاه امام سجاد (ع) لازم است خطای دوست را به دلیل اینکه همدمی مهربان و دلسوز است ، نادیده بگيريم و درعين حال با برخوردی نیکو و ملایم،

او را متوجه اشتباه خود کنيم . سزاوار نیست که با مشاهده خطايی اندك ، یکباره برهمنشين خود خشم بگیریم و يا او را طرد كنيم ،

چراكه بين ما و او روابط و حقوقی برقرار است .

.

امام سجاد (ع ) حق همنشین را حتی فرا تر از اين می داند و ادب همنشینی را نيز متذکر می شود و می فرماید :

« اگر تو با فردی همنشین شدی ، اختیار با توست که هرگاه خواستی از كنارش برخیزی، اما اگر او همنشینی با تو را آغاز کرد، اختیار با اوست .

از جایت برنخیز جز اینکه از او اجازه جدا شدن بگیری .»

.

اسلام برای تعالی فرد و جامعه اهميت خاصی قائل است . لذا در آموزه های خود ، حتی به ريزترين و ظريف ترين نكات اخلاقی توجه داشته است .

از همين رو در دین تاکید شده با انسانهایی همنشین شوید که بر دانش و معرفت شما بیفزایند، و چراغ راه شما در مسير زندگی باشند .

دوستی فصل قشنگی است، پر از لاله سرخ

دوستي قدرت تلفيق شعور منو توست

دوستي حس عجيبي است ميان پر و آب

مردم شهر رفاقت دل آبي دارند

و در اين شهر همه دلشادند …

دوستی اشک چشم نیست که بریزد و برود

دوستی یک موسم نیست که بیآید و برود

دوستی یک هوس نیست که چند روزه باشد

دوستی مرگ نیست که بعد از مردن فراموش شود

دوستی مانند سایۀ ما در روز آفتابیست که همیشه با ما خواهد بود.

.

باد صبا گذر کنی ار در سرای دوست
برگو که دوست سرننهد جز به پای دوست
من سر نمی نهم مگر اندر قدوم دوست
من جان نمی دهم مگر اندر هوای دوست …

.

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست
واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست
سر ز مستی برنگیرد تا به صبحِ روزِ حَشر
هر‌که چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست

حافظ

.

بیا تا قدر یک دیگر بدانیم
که تا ناگه ز یک دیگر نمانیم

چو مؤمن آینه مؤمن یقین شد
چرا با آینه ما رو گرانیم

فسون قل اعوذ و قل هو الله
چرا در عشق همدیگر نخوانیم

غرض‌ها تیره دارد دوستی را
غرض‌ها را چرا از دل نرانیم ….

.

راز دوستی

*راز دوستی آن است که برای یافتن دوستان صمیمی باید اول خود یک دوست صمیمی باشیم.

* راز دوستی در قسمت کردن شادی ها با دیگران است …

* راز دوستی در این است که بیشتر گوش کنیم تا دیگران را وادار به شنیدن کنیم.

* راز دوستی در این است که در خوشبختی دیگران نه فقط با حرف بلکه با عمل سهیم باشیم.

* راز دوستی ار این است که حالات غمگین و لحظات ناشاد خود را به دوستان تحمیل نکنیم، اما به آنها فرصت دهیم که احساس خود را بیان کنند.

* راز دوستی در این است که همواره افکار مثبت در سر داشته باشیم، خصوصا هنگام بروز سوء تفاهمات.

* راز دوستی در این است که از سعادت دوستان شاد باشیم و هرگز وضعیت خود را با بدبینی با وضعیت آنها مقایسه نکنیم.

* راز دوستی در متعهد بودن است، روی حرفت بایست به قولت عمل کن و به تعهدت پایبند باش.

* راز دوستی در این است که با موهبت دوستی، عشق به خداوند را در دوست نیز ایجاد کنیم …

* راز دوستی در این است که به تنش های موجود در رابطه ات بها ندهیم، و دست به کاری بزنیم که موجب تقویت

دوستی شود.

و مهمتر از همه راز دوستی در صدر قرار دادن عشق خداوند است …

.

بیاد داشته باشیم، جزئیات ظریفی توی زندگی هر کدام از ما وجود دارد که از اهمیت فوق العلاده ای برخوردارند،

مسائل و نکاتی که بیاد سپردن اون برای تداوم یک رابطه بسیار مهم و ارزشمندند.

این مسایل خانه مجلل، پول، ماشین و مسایلی از این قبیل نیست.

این ها هیچ کدام به تنهایی و به خودی خود شادی افرین نیستند.

پس در زندگی سعی کنیم:

زمانی رو صرف پیدا کردن شیرینی ها و لذت های ساده کنیم، خاطرات ظریف و دوست داشتنی رو که ظاهراً از یاد بردیم، یادآوری و تکرار کنیم ،

و هر کاری را که باعث ایجاد حس صمیمیت و نزدیکی بیشتر و بیشتر بین ما و روابطمان می شود، انجام بدهیم.

روابطت خوب و درست خود به خود دوام پیدا نمی کند. این ما هستیم که باعث تداوم یا قطع روابطت خود با دیگران می شویم.

.

پیامبر اکرم (صلّی‌ الله‌ عليه‌ وآله):

ألا اُخْبِرُکُمْ بِأفْضَلَ مِنْ دَرَجَةِ الصِّیامِ والصَّلاةِ والصَّدَقَةِ؟ قالُوا: بَلَی. قالَ: صَلاحُ ذاتِ البَیْنِ؛ فإنَّ فَسادَ ذاتِ البَیْنِ هِيَ الحالِقَةُ.

آيا شما را به چيزى بهتر ‌از نماز، روزه و صدقه (زكات) آگاه كنم؟ عرض کردند: آری. فرمود:

«اصلاح {روابط} ميان مردم؛ زيرا تيره شدن روابط ميان مردم مهلک و دين‌ برانداز است.»

و نیز گفته شده: دستی که به درگاه خدا، بسته پل عشق کوتاه نبینم که این قصه دراز است …

.

اصلاح ذات دين اين است كه با مردم به صلح و آشتى زندگانى کنید، و بى آزار باشيد و اين نتوانید، مگر آنكه حّظ ولذت خود را بگذاريد، وحّظ و لذت ديگران را نگاه داريد،

اگر توانيد ايثاركنيد وگرنه، يارى انصاف دهيد.

(خواجه عبدالله انصاری)

.

و اما دوستی در راه دوستی خدا!

خداوند جل جلالهَ در قرآن کریم فرمود:

«خداوند رحمان محبت ایمان آوردگان صالح را در دلها (ی یکدیگر) می افکند.» سورۀ مبارکۀ19 مریم/ آیۀ شریفۀ:96

مردان و زنان با ايمان دوستان يكديگرند، امر به معروف و نهى ازمنكر ميكنند،و نماز برپا ميدارند، و زكات ميدهند و خدا و رسولش را اطاعت ميكنند –

خداوند بزودى آنها را مورد رحمت خود قرار ميدهد، مسلماً خداوند نيرومند فرزانه است. سورۀ مبارکۀ 9 توبه / آیۀ شریفۀ:71 …

بدرستی که خدا راستگوی والامقام است.

.

در این باره گفته شده:

«اين دنيا منزلى است از منزلهاى راه و بندگان دراين منزل مسافرند كه رو بدرگاه او نهاده و مقصد ايشان كعبۀ صاحب جلال است،

ازاين روى ميان ايشان دوستى افكند و الفت و اتحاد نهاد، تا اين منزل را بدوستى يكديگر بسر برند و به سعادت آخرت برسند. »

كسى نزد يكى از صحابه آمد و گفت: «من ترا از بهرخدا دوست دارم.»

گفت: پس بشارت باد ترا كه من از رسول خدا شنيدم كه فرمود:

«فردا درقيامت كُرسيهاى نور نزد عرش الاهى گزارند، گروهى ايمن باشند و ساكن و ديگر گروهان دربيم باشند.»

پرسيدند: اى رسول خدا آنها كيانند؟ فرمود: «آنان كه يكديگر را از بهرخدا و در راه دوست، دوست دارند و در دنيا با محبت او زندگانى كنند.»

خواحه عبدالله انصاری

.

دوست من ای که دوستدار خدائی، قلب پر مهرت را تقدیس می کنم، زیرا که بوی دوست میدهد، درحدیثی قدسی آمده است که خداوند میفرماید:

«من در آسمانها و زمین نمی گنجم، اما در قلب بندۀ مؤمن خود جا می گیرم”. پس درود خدا بر تو باد.»

گفتم کجات یابم ای یار مهربان؟!

گفتا قرار گاه منست جان دوستان …..

.

هم ایمان دوستت دارم، دوستت دارم، یک دوستی پُر و ابدی، زیرا دوستی ما در راه خشنودی او آغاز شده

و ان شاءالله تا ابدیت ادامه خواهد داشت …

تا زمانی که برای همیشه به او بپیوندیم ، به رفیق العلا…. حضرت دوست… و در نور او نیست شویم. چه زیبا سروده خواجه عبدالله انصاری آن عارف راه حق:

من نیستم ای نگار تو هستم کن، یک جرعه شراب وصل در دستم کن، یک جرعه شراب وصل در دستم کن …

.

ما وقتی در راه خدا دوستی می کنیم، دوستانمون همان دعای ما هستند که بر آورده شده است، و معمولا وقتی خداوند فرشته هاش را پایین می فرسته تا با ما قدم بردارند.

ما اونها را به صورت دوستانمون می شناسیم .

ای دوستدار خدا، دوستت دارم و از تو تمنا دارم، مرا یاد کنی، آندم که خدا را تلاوت میکنی؛

شاید به حرمت نفس آسمانی فرشته های زمینی، دعای این بندۀ ناچیز هم اجابت شود.

.

.

☼”◠‿◠”☼.•●♥ Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ♥●•٠☼”◠‿◠”☼