بسم الله الرّحمن الرّحیم
اى مؤمنان ذکر خدا را بسیار بگوئید، بامدادان و شامگاهان او را تسبیح گوئید .
قرآن کریم، سورۀ مبارکۀ احزاب 33– آیات شریفهُ 41 و 42
.
و نیز اشاره به آیاتی چند:
الابذکرالله تطمئن القلوب
آنگاه که تنها شدی و در جستجوی یک تکیه گاه مطمئن هستی بر من توکل کن ( نمل/79)
آنگاه که ناامیدی بر جانت پنجه افکنده و رها نمی شوی به من امیدوار باش ( زمر/53)
آنگاه که سرمست زندگانی دنیا و مغرور به آن شدی به یاد قیامت باش (فاطر/5)
آنگاه که دوست داری به آرزویت برسی به درگاهم دعا کن تا اجابت کنم( غافر/60)
آنگاه که دوست داری کسی همواره به یادت باشد به یاد من باش که من همواره به یاد تو هستم ( بقره /152)
آنگاه که دوست داشتی با من هم سخن شوی نماز را به یاد من بخوان ( طه/14)
آنگاه که روحت تشنه نیایش است مرا آهسته بخوان (اعراف/55)
آنگاه که شیطان همواره در پی وسوسه توست به من پناه بیاور (مومنون/97)
آنگاه که لغزش ها روحت را آزرده ساخت در توبه به روی تو باز است ( قصص/67)
بدرستی که خدا راستگوی والامقام است …
.
ستايش برای خداست كه خود را به ما شناسانيد،
و شيوۀ سپاسگزاری از خود را به ما آموخت، و درهاي علم به پروردگاری‌اش را به روی ما گشود،
و ما را به اخلاص ورزيدن در توحيدِ خود رهنمون ساخت، و از شك و ناباوری نگاه داشت.
امام سجاد (ع)
.
عاشقان دل نثار کنند، برسر لا إله إلا هو،
مصطفي يافت در شب معراج، خلعت لا إله إلا هو،
صوفيان چون بهشت ميطلبند، ذکر شان لا إله إلا هو،
مومنان را نعيم شد روزي، برکتش لا إله إلا هو،
باغبان قديم لم يزلي، صفتش لا إله إلا هو،
خوش درختي است در ميان بهشت، ثمرش لا إله إلا هو،
شمس تبريز گر خدا طلبي، خوش بخوان لا إله إلا هو … لا إله إلا هو …
.
به داوود نبی، وحی آمد که:” ای داود طهرلی بیتااسکنه” ،
یا داوود خانه ای که میدان مواصلت ما را شاید پاک کن واز غیر ما بپرداز …
داوود گفت :« خداوندا و آن کدام خانه است که جلال و عظمت ترا شاید؟»
فرمود :« دل بنده مؤمن من … »
یا داوود هر کجا بنده ای بینی در راه جست و جوی ما، که شور عشق ما را می جوید، آنجایش نشان،
که بارگاه قدس ما انجاست …. و آنجا منزلگاه کلام ماست ، محراب وصال ماست، خیمه اشتیاق ماست، مستقر کلام ماست،
گنج خانه اسرار ماست، معدن دیدار ماست ….
حدیث قدسی
.
اي انسان! كلاف سر در گمي را كه به دور انديشه ات كشيده اي را پاره كن و «خود» باش …
اي انسان! تنگ بلور ترد و شكننده اي را كه به گمان « كليت هستي» بر گزيده اي، و در آن مجنون وار به دور خود مي چرخي
بشكن تا به دريا رسي …
قطره باش؛ اما دريايي بينديش. قفل پولادين واخوردگي را كه بر قلب نازنينت سنگيني مي گند بگسل ،
تا فرشتگان سپيد پوش وارستگي از درون قلبت به پرواز در آيند، و بر شاخسارهاي كاميابي و سعادت بنشينند ،
و تحفه هاي گران بها از انديشه هاي ناب والهي برايت به ارمغان آورند …
اي انسان! از همان زمان كه به اين افتخار نايل آمدي كه «اشرف مخلوقات» خداوند گردي،
بذر خوشبختي در سينه ات پاشيده گشت، آن گاه از تو خواسته شد كه خود آن را از چشمه سار انديشه هاي بديع و زلال
آبياري كني تا درختان سر به فلك كشيده و سبز سعادت با غچۀ كوچك زندگاني ات را به دشتي سر سبز و عاري از علف هاي هرز
مبدل سازند …
اي انسان! در جاي جاي افكارت چكاوك هايي به انتظار نشسته اند تا با اشارتي «نغمۀ عشق» در سرتاسر وجودت آواز كنند،
و شور و شعف را در تمامي رگهايت به جريان اندازند
اي انسان! به نداي دل نواز قلبت گوشٍ جان بسپار، او هرگز به تو دروغ نخواهد گفت.
بگذار تا بارش نعمت هاي خداوندي وجود نيازمندت را شست و شو دهد، و بگذار تا قاصدك ها پيام دلنشين و آرامش بخش خود را
در گوش هايت زمزمه كنند …
اي انسان! نبض ستارگان بخت تو در چشمان پر فروغت مي تپد، چشمان را بگشاي و بر دنياي خود بتاب،
و نور را به زيبايي هاي زندگي ارزاني دار …
.
واى از آن دل كه درى رو به خدا باز نكرد
تا فراسوى ملك، همت پرواز نكرد
در حصار تن خود ماند و وجودش پوسيد
خطر عشق نكرد و سفر آغاز نكرد
ديد نجواى شب و حادثه و سوز دعا!
پر به خلوتكده زمزمه ها باز نكرد …
.
بین اهل معنا مشهور است که:
«کِلُّ ما شَغَلَکَ عَن ذِکرِ اللهِ فَهُوَ صَنَمُکَ.»
هر چه تو را از یاد خدا باز دارد، بت توست.
.
.
هیچ چیز نباید ما را از یاد خدا غافل کند. اگر از یاد او غافل نشویم، همیشه درست حرکت خواهیم کرد.
در این‌باره باید به یکدیگر تذکّر دهیم. ذکر بسیار خوب است و قرآن خود نیز ذکر است و در آن آمده است:
« فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ. »
پس یادآوری کن و تذکّر ده.
باید به انسان یادآوری کرد که پیش از اینکه به این دنیا بیاید، درجای دیگری بوده و به او چیزهایی نشان داده شده است.
ان شاءالله که با مواظبت در ذکر و عمل بایمان پاک و حقیقی، بعد از گذراندن این زندگی موقت دنیائی به بهترین نحو …
سرانجام بمنزل حقیقی و ابدی کوچ می کنیم، ما از خدا راضی و خدا از ما خشنود … آمین ای مهربانترین …
در تفسیر «الا بذکر الله تطمئن القلوب.»:
و دلهایشان به یاد خدا مطمئن (و آرام) است آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرامش می یابد!
(رعد/ 28) نقل شده است: اگر بحقیقت درهمۀ امور یاد و انجام دستورات خداوند را بیاد داشته و مراعات کنیم، دلی شکسته برجا نمی ماند، و نور پروردگار تمام زندگی ما را فرا گیرد، همواره به او بیندیشم و فرمان او را مطیع باشیم.”
و اما ذكر سبعه كه عرفا بر آن تأكيد داشته‌اند چيست؟
البته از روایات ثواب بسیار برای هفت ذکر استفاده می شود که این ذکرها در زبان اهل ذکر به ذکرهای هفتگانه مشهور شده اند
و عبارتند از :
1 – بسمله یعنی گفتن “بسم الله الرّحمن الرّحیم ” .
2- حوقله ، یعنی گفتن:” لا حول و لا قوة الا بالله” .
3- تسبیح ، یعنی سبحان الله ،
4- تحمید یعنی ، الحمد لله ،
5- تکبیر یعنی الله اکبر ،
6 – تهلیل ، یعنی ، لا اله الا الله .
7– صلوات یعنی” اللهم صل علی محمد و آل محمد”.
ظاهرا منظور از اذکار سبعه این ذکرها باشد.
.
الهي! ذكر تو مرا دين است و مهر تو مرا آيين است.
الهي!هر چند كه ما گنهكاريم، تو غفاری و هر چند كه ما زشت كرداريم، تو ستاری
ملكا! گنج فضل تو داري، بي نظير و بي ياري، سزد كه جفاهای ما در گذاری.
خواجه عبدالله انصاری
.
خدایا!
مرا ببخش ، مرا دستگیری کن ، من محتاجم ،،،
محتاج عشق توام ، محتاج محبت و دستگیری توام …
.
خدا تنها تنهایی است که تنها را تنها نمی گذارد …
.
“بسم الله الرّحمن الرّحیم “
لا اله الا الله♥
ســـــبحــان اللــــــــه ♥
♥ ســـــبحــان اللــــــــه و بحمده. ♥
ســـــبحــان اللــــــــه العظیم و بحمده. ♥ الحمـــــــــــــدُلله ♥
و أستغفر الله ربی و اتوبه علیه. ♥
” اللهم صل علی محمد و آل محمد”. ” اللهم صل علی محمد و آل محمد”. الهم صل علی محمد و آل محمد ….
.
خداوند بردلهاى مؤمنان آرامش فرستد، تا او را نادّر يافته، بشناسند و نا ديده دوست دارند و ازكار خود بكار او پرداخته،
و از ياد خويش بياد او آمده و از مهر خويش بمهر او شده، كه همۀ ياد ها جز ياد او همه سهو است وهمۀ مراد ها جز مراد اوهمه لغو …
چون ياد تو آرم زغمان آزادم
جز ياد تو هر چه بود رفت از يادم …
خواجه عبدالله انصاری
.
و اما درآيۀ: “۱۲۴” از سورۀ: “۲۰” ( طه)، خداوند فرموده:
« وهركه ازيادكرد و پند من روى گرداند، پس زيستنى تنگ دارد و روز رستاخيز او را نا بينا برانگيزم. »
درتفسير اين آيه گفته شده: امام صادق (ع) فرموده اند:
كه خداوند فرموده: « اگر بندگان من مرا بشناسند از من دورى و اعراض نمى كنند، پس هركس خدايرا شناسد
درهمه حال او را ياد كند و ازهمۀ يادها جز او اعراض كند، و هر كه او را داند پيوسته در ذكر او و بر اداء فرايض و واجبات مواظبت كند،
و هركه درهمه عمر يك لحظه ازياد خدا غافل باشد و از ذكر حق روى گرداندو به ذكر خلق روى آورد،
عروس معرفت و خدا شناسى روى از او پوشد و هرگز ازآن جمال بهره نيابد.»
.
به داود نبی وحی آمد:
« اى داود من دوست آنم كه مرا دوست دارد، من رفيق آنم كه مرا رفيق است، همنشين آنم كه درخلوت ذكر با من نشيند،
من مونس آنم كه بياد من اُنس گيرد، اى داود هركه مرا جويد، يابد و او كه مرا يابد، ِسزد كه بنازد! (حدیث قدسی)
.
در حدیثی از امام صادق (علیه السلام) می خوانیم که روزی پیامبر رو به یارانش کرد و فرمود:
«اتخذوا جئنا فقالوا یا رسول الله امن عدو قد اظلنا؟
قال لا، ولکن من النار قولوا سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر»؛
سپرهائی برای خود فراهم کنید. عرض کردند ای رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلم)
آیا در برابر دشمنان که اطراف ما را احاطه کرده و بر ما سایه افکنده اند؟
فرمود نه، از آتش (دوزخ) بگوئید:
«سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر»
(خدا را به پاکی بستائید و بر نعمتهایش شکر گوئید و غیر از او معبودی انتخاب نکنید
و او را از همه چیز برتر بدانید).
.
گر تو را از غیب چشمی باز شد
بـــــا تو ذرات جهــان همراز شد
نطق آب و نطق خاک و نطق گل
هســـت محسوس حواس اهل دل
سعدی عیله رحمه نیز معتقد است همه موجودات،
خدا را تسبیح می كنند و یاد و نامش را از خاطر نمی برند.
«هر گل و برگی كه هست یاد خدا می كند
بلبل و قمری چه خواند یاد خداوندگار» ……………..
.
گفته شده: «خدا را بپاكى بستود و ستايش كرد، آنچه در آسمانها و زمين است به بى عيبى او گواهى داد و به كمال وى
ثنا گفت، وهيچ موجودى درجهان نيست مگر آنكه خداى را ستايش كند، شما ستايش آنها را درنيابيد.
وزش باد، ُشر ُشر آب، شعلۀ آتش، و افتادگى خاك، همه ستايش آنهاست. خداوند آنها را همه ميداند و مى بيند
كه خود ميراند و خود ميداند! خود ميكند، خود مى بندد و خود مى گشايد! همه چيز ساخته، همۀ كارها پرداخته، ِ
خردَها در كار او كُند، فهم ها در فهم او دربند، وعلتها از دريافت او دور.»
خواجه عبدالله انصاری
.
جز اين نيست كه معبود شما تنها اللّه است
كه جز او معبودى نيست و دانش او همه چيز را در برگرفته است….
قرآن مجید، سورۀ مبارکۀ طه ۲۰، آیۀ شریفهُ ۹۸
.
الله الله، الله الله
لا إله إلا الله
نور الله، الله الله
حی الله، الله الله
سلام الله، الله الله
کبیر الله، الله الله
رئوف الله، الله الله
وکیل الله، الله الله
اول الله، الله الله
آخر الله، الله الله
ظاهر الله، الله الله
باطن الله، الله الله
تواب الله، الله الله
متعالی الله، الله الله
فقط الله، الله الله
الله الله، الله الله
لا إله إلا الله ……………………………..
.
علی علیه السلام فرمود: «الذکر ذکران: ذکر الله عزوجل عند المصیبة و افضل من ذلکذکر الله عند ما حرم الله علیک فیکون حاجزا»،
ذکر دو گونه است:
«یاد خدا کردن به هنگام مصیبت (و شکیبائی و استقامت ورزیدن) و از آن برتر آن است که خدا را در برابر محرمات یاد کند،
و میان او و حرام سدی ایجاد نماید.»
و به همین دلیل است که در بعضی از روایات ذکر خداوند به عنوان یک سپر و وسیله دفاعی شمرده شده است.
و نیز فرمودند:
«اگر دل آدمی متوجه خدا شد و دیگری را پذیرا نشد آن زمان است که دل به یاد خداوند آرام می گیرد، و زندگی بر او آسان می شود. ( اشاره به آیات: طه آیۀ 124 و نیز رعد آیه 28)
در تفسیر «الا بذکر الله تطمئن القلوب»:
و دلهایشان به یاد خدا مطمئن (و آرام) است آگاه باشید، تنها با یاد خدا دلها آرامش می یابد!
(رعد/ 28) نقل شده است: « اگر بحقیقت درهمۀ امور یاد و انجام دستورات خداوند را بیاد داشته و مراعات کنیم، دلی شکسته برجا نمی ماند،
و نور پروردگار تمام زندگی ما را فرا گیرد.» پس همواره به او بیندیشم و فرمان او را مطیع باشیم .
ماشاءاللهُ و لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم ذوالجلا و الاکرام.
(این خواست خداست، و نیروئی جز نیروی الله نیست،که والامرتبه و عظیم است، صاحب جلال و بزرگیست.)
الله یا الله ارحم المؤمنین …
صلی الله ربنا علی نور المؤمنین، رحمت العالمین
احمد المصطفی خاتم المرسلین ، و علی آله و صحبه اجمعین
آمـيــــــــــــــــــــــــــــــــــــن يا رب العالمين …
أستغفر الله ربی و اتوبه علیه … و الحمـــــــــــــدُلله رب العالمـــــين …
آخرین دیدگاه‌ها