زمانی که ما تصمیم میگیریم با خداوند یار و همراه شویم،
در واقع وارد حیطۀ زندگی با او می شویم،
و تنها در اینصورت است که دنیا محلی امن و قابل سکونت میشود …

وقتی خدا راهنما باشد، همه چیز را بموقع درست مهّیا می کند، و شیوه ها و راهکارهایش شگفت انگیز

و بی نهایت است …

معبودم کمک کن از مسیری بروم که بتو ختم می شود …

زیرا بی تو خاکی ام و با تو افلاکی می شوم…
بی تو تاریکم و با تو غرق در نور می شوم…
بی تو در گمراهی ها ضلالت ها فرو می روم،افول می کنم و تمام می شوم…
پس من چه خوشبختم که تو را دارم
و چه سرمستم که تو از رگ گردن نیز به من نزدیک تری …

به حکمت او اطمینان کنیم!

آتشی که نمى سوزاند ” ابراهیم “را

و دریایى که غرق نمی کند ” موسى” را

کودکی که مادرش او را به دست موجهاى ” نیل” می سپارد

تا برسد به خانۀ تشنه به خونش

دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند

سر از خانۀ عزیز مصر درمی آورد

آیا هنوز هم نیاموختیم ؟!

که اگر همۀ عالم قصد ضرر رساندن به ما را داشته باشند

و خدا نخواهد ، ” نمی توانند “

پس

به ” تدبیرش ” اعتماد کنیم

به ” حکمتش ” دل بسپاریم

به او ” توکل ” کنبم

و به سمت او ” قدمی برداریم “

تا قدمهای بیکران به سوى خود را

از او

به تماشا بنشینیم . . .

.

جز خدا کیست که در سایه مهرش باشیم
رحمت اوست که پیوسته پناه من و توست ….

خداوند والا فرمود:

آگاه باش که دوستان خدا نه ترسی دارند و نه غمگین می شوند.

برای مؤمنان با تقوا در زندگی دنیا و آخرت خبر مسرت بخشی است،

سخنان خدا تغییر نا پذیر است، و آن رستگاری
بزرگی است. قرآن مجید ( ۴ ۶- ۲ ۶ : ۰ ۱)

.

خونۀ دلت‌ رو آب و جارو کن،
تمام کوچه پس کوچه های قلبت رو چراغونی کن، چه جوری؟!

از خدا بخشش بخواه از گناهات توبه کن، مهربون و بخشنده باش …

انوقت اون رو صدا کن و منتظر باش. . .

نور خدا توی دلت می افته، اگه اون رو صمیمانه صدا کنی،

حتماً‌ جوابت رو میده، حسش می کنی، بسرعت کوانتمی جوابت رو میده،

شک نداشته باش. آمادۀ تحول درونی باش، آمادۀ پذیرش عشق الهی،

بی تاب برای دریافت نور حقیقی، مبادا كه‌ آماده نباشی، و این فرصت طلائی رو از دست بدی …
الهی یا الهی یا الهی ! کاش لایق دیدار شويم، سحری، نیمه شبی با نظر لطف تو بیدار شويم …

.

او همان ذاتی است كه بر بنده خود آيات روشنى فرو مى‌فرستد، تا شما را از تاريكيها به سوى نور بيرون كشاند.

و در حقيقت، خدا (نسبت‌) به شما بسیار رئوف و مهربان است . . .

قرآن مجید، ( 9 : 57 )

.

خدایا توئی بنده را دستگیر
بود بنده را از خدا ناگزیر
توئی خالق بوده و بودنی
ببخشای بر خاک بخشودنی
به بخشایش خویش یاریم ده
ز غوغای خود رستگاریم ده
تو را خواهم از هر مرادی که هست
که آید به تو هر مرادی به دست
دلی را که از خود نکردی گمش
نه از چرخ ترسد نه از انجمش
چو تو هستی از چرخ و انجم چه باک
چو هست آسمان بر زمین ریز خاک
جهانی چنین خوب و خرم سرشت
حوالت چرا شد بقا بر بهشت
از این خوبتر بود نباشد دگر
چو آن خوبتر گفتی آن خوبتر
در آن روضه خوب کن جای ما
ببر نقش ناخوبی از رای ما
نه من چاره خویش دانم نه کس
تو دانی چنان کن که دانی و بس . . .

با سپا از شاعر عالیقدر .

.

سپاس و ستایش ذات مقدس پروردگارعظیم الشأنی را سزا است، که با کمال بزرگی و بی نیازی و عزت،

در های لطف و مرحمت و مهربانی و عطوفت خود را بر بنده گان خود گشوده و کوچک و بزرگ و صالح و مطیع

و عاصی و مومن و کافر را اذن عام و رخصت داده، که هر ساعت و دقیقه از شب و روز و خلوت او را بخوانند

و با خود او بدون واسطه مکالمه و خطاب نمایند . . .